Koppelmenu

Koppelmenu

 

Een onvoorwaardelijke vriendschap tussen een alzheimer- en boulimiapatiënt

Koppelmenu is mijn debuutroman die per  14 februari 2020 is uitgegeven door Boekscout.De coverfoto is gemaakt door Luttie Esser. 

Hoewel volledig fictie zijn diverse scenes ontleend aan mijn eigen ervaringen met beide ouders met dementie.

 

Over de inhoud: 

Als weduwnaar Leonard in het bos in het Zuid-Limburgse heuvelland de weg kwijt is, brengt de jonge Leonie hem naar huis. Leonard, die de ziekte van Alzheimer heeft, biedt Leonie een baan aan als zijn persoonlijke verzorgster. Leonie is net ontslagen in de supermarkt omdat ze door haar extreem overgewicht het werk niet meer goed kon uitvoeren. Ze heeft totaal geen ervaring in de zorg of het huishouden, maar Leonard heeft vertrouwen in haar. Wilbert, vriend en voormalig medewerker van Leonard regelt de zakelijke kant. De zoon van Leonard, Dieudonné, is woedend dat zijn vader iemand ‘van de weg geplukt heeft’ in plaats van professionele zorg in te schakelen. Als Leonie haar eetstoornis opbiecht, besluit Leonard haar te helpen.

 

14 februari 2020:

bijzondere boekpresentatie 'Koppelmenu'

Op 14 februari 2020 vond in cultuurtempel Schunck in Heerlen de presentatie plaats van mijn debuutroman ‘Koppelmenu, een onvoorwaardelijke vriendschap tussen een alzheimer- en boulimiapatient.’

Een geslaagde en indrukwekkende boekpresentatie, mede door de bijdragen van professor Frans Verhey van het Alzheimercentrum Limburg, troubadour/ schrijver Ruud Verhoeven en burgemeester Raymond Vlecken.

Ruud Verhoeven opende met een prachtig door hem geschreven gedicht ‘Dement’. Zelf heb ik verteld hoe de roman tot stand is gekomen en hoe werkelijk beleefde momenten met mijn ouders als fictie in de roman zijn beland. Als voorbeeld heb ik een scène uit het boek voorgelezen om te onderstrepen dat onvoldoende kennis en ervaring met Alzheimer tot verkeerde reacties kan leiden. Verder heb ik het schrijfproces toegelicht en alle mensen bedankt die daarbij een rol hebben gespeeld.

Na een muzikaal intermezzo door Ruud, het door hem geschreven lied ‘Ich ben neet weam ich ben’, wist professor Verhey de zaal te boeien met een bespiegeling van ‘Koppelmenu’ vanuit zijn professie. Professor Verhey: “Ik heb het manuscript met veel plezier gelezen. Dementie is door de vergrijzing een in omvang steeds groter wordende ziekte waar we mee moeten leren leven. Natuurlijk zou ik willen dat we dementie kunnen stoppen, maar dat is op dit moment geen reëel standpunt. In ‘Koppelmenu’  wordt het alzheimerproces luchtig én reëel beschreven. Mooi om te lezen dat de hoofdpersoon Leonard ook met de ziekte van Alzheimer een menswaardig en goed leven kan leiden, door de inzet van de mensen in zijn directe omgeving. De verhouding tussen Leonard en Leonie doet me denken aan de film ‘Intouchables’, waarbij de patiënt eveneens een niet voor de hand liggende verzorger aanstelt en er uiteindelijk een boeiende vriendschap tussen die twee ontstaat. De lezer zal in ‘Koppelmenu’ ook, al dan niet verborgen, tips tegenkomen hoe om te gaan met de ziekte. Kortom, ik vind het boek zeker de moeite waard!” Klik hiernaast op de afspeelknop om een gedeelte van zijn presentatie te zien.

Ruud zingt een nummer van Jacques Brel waar hij zelf een indrukwekkende Limburgse tekst (‘Loat mich neet allein’) op heeft gemaakt.

Burgemeester Raymond Vlecken, voorzitter van Het Gegevenshuis, neemt het eerste exemplaar in ontvangst en houdt een speech, zoals altijd doorspekt met humor.

Na afloop werd met bubbels getoast op ‘Koppelmenu’ met alle gasten. Bijzonder dat mijn compleet gezin en al mijn broers en zussen daarbij waren.